به گزارش پایگاه خبری ترانه نیوز به نقل از اقتصاد بومی ”  در طول روز بارها این صحنه ها را به چشم می بینیم که: سیگاری پک زده می شود و ته آن بی ملاحظه به کف پیاده رو پرتاب می گردد.آدامسی جویده می شود و پسمانده آن زیر پای عابران انداخته می شود.یک بسته پفک نمکی را بدست کودکی داده ایم.وقتی آن را به انتها رساند در جلوی دیدگان اوپسماند پلاستیکی اش را به پرواز در می آوریم تا در دوردست به زمین برسد و احیانا زیر چرخ یک خودرو با صدای «غیژژژژ»آن کیفی به کودک دست بدهد.
در یک سوی دیگر خیابان مدتهاست یک کار نیمه تمام ساختمانی باقی مانده و تتمه مصالح در گوشه ای تلمبار شده و با لگد عابران حالا بخشی از پیاده رو را پوشانده است.در کنار سطل بزرگ زباله که اتفاقا بخش عمده اش خالی مانده یک عابر پیاده را می بینی که پلاستک پر از زباله که در آن بسته هم نیست را در کنار سطل بزرگ زباله رها می کند تا وظیفه حفظ محیط زیست اش را انجام داده باشد.
چیزی نمی گذرد که پشت سرش دو گربه بزرگ کار بررسی کیسه زباله را راحت تر از همیشه بانجام می رسانند.نتیجه اینکه نیم ساعت بعد همه کیسه زباله در کف خیابان پهن شده است.
اوج رویدادهائی از این دست را در ایام انتخابات درمی یابیم.حالا دیگر هیچ مرزی برای رقابت شناخته نمی شود.از پایه برق گرفته تا دیوارهای قد و نیم قد.از جدول مسیرهای پل و کنار پیاده رو تا تابلوهای راهنمائی و رانندگی.همه جا می شود پوستر های گل و منگول که پس از انتخابات هیچ دستی برای کندن آنها سراغ نداری.شهری که چهره اش در ایام رقابت میان کاندیداها تقسیم شده است و پس از آن ظاهری مغضوب شده می یابد وهمانهائی که به شهروندان قول می دادند که:می خواهند اداره اش کنند،زیبایش کنند،از آن الگو بسازند تا با بهترین شهرها هماورد شود دیگر سراغی از او نمی گیرند.همه جا بهم ریخته می شود.درودیوار مالامال از پوسترکسانی شده که همگی شیک و اصلاح کرده در جلوی دوربین فیگور گرفته اند……حالاهمه منتظر می مانند تا کسی و کسانی به نیابت بیایند و چهره شان را از درو دیوار بزدایندو همه آثار رقابت شان را محو کنند!
براستی ما به خودمان آمده ایم که چه می کنیم؟
در تقسیم وظایف میان آنچه دولت یا نهاد های عمومی وظیفه دارندشهری مطلوب زندگی برایمان تدارک نمایند در پاره ای از اوقات موقعیت تک تک شهروندان فراموش می شود…براستی چرا ما همیشه توقع داریم کاری را که خودمان باید انجام دهیم به یک نفر و یا یک سازمان دیگر بسپاریم تا آنها شهری برایمان زیبا بسازند.آیا ما نباید شهرمان را زیبا نگه داریم تا آن را زیبا ببینیم؟!