بابك طهماسبي: آيا من نوعي كه هنوز نتوانسته ام حتي لهجه ي محلي خود را درست كنم؟! ميتوانم پرچمدار صدها جوان تحصيلكرده و فرهيخته باشم

طهماسبی

کاریکاتور دموکراسی! در احزاب منفعل و تک نفره ی خوزستان به

قلم بابک_طهماسبی

در چند ماه گذشته بعضی احزاب اصلاح طلب از عده ای

از فعالان اجتماعی یا بقول دوستان فعالان سیاسی! دعوت و

از ما خواستند که به حزب آنها بپیوندیم آنچه بیش از

هر چیز توی ذوق می زد حضور پیمانکارانی با شلوارهای جین و

کونز خمره ای! و موبایل های درشت نصب شده بر کمر !!!

و ضعف بیان و لهجه ی بقول سیاسیون هد ها یا

همان سرکرده های احزاب مذکور بود! که اولین المان و

پرچم توسعه نیافتگی است چرا که اگر قرار است

ما هرکدام به لهجه ی محلی و خانگی! خود سخن

بگوییم؟! پس تکلیف زبان و گویش ملی که مانند پرچم

از مظاهر اتحاد و یکپارچگی یک مملکت است چه می شود؟!!

آیا من نوعی که هنوز نتوانسته ام حتی لهجه ی محلی خود

را درست کنم؟! می توانم پرچمدار صدها بلکه هزاران جوان تحصیلکرده

و فرهیخته باشم؟! هدف از این مقاله، بررسی تأثیر رشدنیافتگی

و ناکارامدی احزاب سیاسی در کمک به شکل‌گیری توسعه‌

نیافتگی سیاسی در خوزستان است. در این‌جا توسعه سیاسی،

به معنای مشارکت مردم در عرصه سیاست و توسعه‌نیافتگی

سیاسی، نبود چنین وضعیتی در نظر گرفته می‌شود. به باور

این مقاله، این مشارکت از طریق احزاب سیاسی مستقل و

مردمی صورت می‌گیرد، که فعالیت احزاب نیز خود با نوع

نظام سیاسی حاکم بر جامعه ارتباط مستقیمی دارد. به این

صورت که در نظام‌های دموکراتیک، زمینه برای فعالیت احزاب و

از این‌رو مشارکت افراد جامعه در عرصه ی سیاست فراهم

آمده است و در مقابل، در نظام‌های اقتدارگرا، حکومت

با سرکوب احزاب مستقل و ایجاد احزاب فرمایشی، از مشارکت

فعال افراد جلوگیری می‌کند.بر این اساس، یکی از دلایل

سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی در سال ۵٧ را

می‌توان در دسته دوم از نظام‌های سیاسی جستجو کرد وقتی

تنها حزب کشور اجبارا” رستاخیز بود !!این نظام سیاسی مانع

اصلی شکل‌گیری توسعه سیاسی به معنای پیش‌گفته بوده است.

و ما بعد از پیروزی انقلاب و نزدیک به ۴٠ سال

که از تولد آن می گذرد لزوم وجود و زایش احزاب

مستقل و غیرفرمایشی را پیش از پیش در کشور و

البته خوزستان احساس می کنیم منتهی منظور از حزب؛ تشکیلات واقعی

دارای قدرت جذب؛جریان سازی ؛ تربیت نخبگان سیاسی و پویایی

است نه آنچه که امروز بیشتر یک کاریکاتورسیاسی است

تا یک حزب…! احزاب تک نفره ی امروز نه نای جذب

دارند و نه افراد راس آنها که بیشتر به صورت

زد و بندی! انتصاب شده اند تا انتخاب ! توان حتی یک حرکت

اجتماع شمول کوچک را دارند آنها ساخته شده اند که منفعل

باشند و بعد در نزدیکی های انتخابات پدر خوانده ها از

طریق فعال کردن یک شبه و مقطعی آنها به نان و

نوایی برسند و باز هم هدف اصلی از تشکیلات و

تحزب که همانا پرورش آزادی بیان و اندیشه است مغفول

می ماند و فراموش می کنیم که این احزاب قرار بودند به

مثابه ی دانشگاهی سیال و روان باشند که خروجی آن فکر

و اندیشه ی وإلا و انسانی باشد ما بزودی و دقیق تَر

و شفاف تَر به بررسی تک تک احزاب حاضر در

خوزستان خواهیم پرداخت و با بررسی کارنامه ی آنها به چرایی

نرسیدن به دموکراسی در جامعه ی امروز خوزستان به عنوان مشت

نمونه ی خروار خواهیم پرداخت